Fretten

De fret bestaat al sinds 400 jaar voor Christus, gefokt uit de bunzing om de mens te helpen bij de jacht op konijnen. Het is dus een gedomesticeerd dier, net als de hond, die uit de wolf is gefokt. Het betekent dat het diertje niet voor zichzelf kan zorgen: een fret “loslaten” in de natuur betekent uiteindelijk de hongerdood.

De fret behoort tot de familie van de “wezelachtigen”, waartoe ook de bunzing, de marter, de wezel, de hermelijn en ook de otter behoren.

Het gewicht van de fret is seizoensgebonden. In de winter is ,een fretje zwaarder dan in de zomer. Dit verschil is specifiek voor elk fretje. Je fret regelmatig wegen , zeker eenmaal per week, is van belang om te weten hoe de seizoensschommeling van je fretje is. Als het fretje meer afvalt dan gebruikelijk of op een ander tijdstip dan is dat een waarschuwing dat er iets mis kan zijn met de gezondheid!

De drie belangrijkste kleuren bij de fret zijn de wildkleur (net als de bunzing), de albino en de sandy (met een creme kleurige ondervacht). Deze kleuren kunnen al dan niet witte voeten hebben. Er zijn ook nog aparte kleurslagen zoals black eyed white, black sable en polkadot. Soms kleven daar weer aangeboren afwijkingen aan, zoals doofheid.

De fret is een nieuwsgierig speels en zeer slim diertje. Het is overdag aktief (in tegenstelling tot de bunzing), maar slaapt wel ongeveer 75% van de tijd. Het is noodzakelijk dat het diertje zo veel mogelijk los kan lopen, minimaal 2 uur.

Omdat het dier zeer slim is vinden ze altijd een gaatje om uit te breken, dus je moet je huis fretproef maken om het dier los te kunnen laten lopen.

Het maagdarmkanaal van de fret is kort. Voedsel dat gegeten is ligt 4 uur later al als poepje in de bak! Er is nauwelijks enzymvertering en een darmflora is nagenoeg afwezig. Dat betekent dat een fret zeer hoge eisen stelt aan de voeding qua verteerbaarheid en gehalten aan eiwit en vetten. Het betekent ook dat antibiotica zonder problemen langdurig gegeven kan worden, wat wel eens nodig is in geval van maagzweren.

Het is mogelijk de fret op rauw vlees te zetten, maar wel met een risico van infectie door de daarin aanwezige bacterien (salmonella, E.coli, campylobacter) en mogelijk toch ontstaan van tekorten zoals calcium en fosfor en diverse mineralen en vitaminen. Alleen prooidieren geven is niet aan te raden omdat deze niet voldoende voedingswaarde bevatten. Brokjes zijn altijd compleet en hebben ook het voordeel dat het tandsteen voorkomt, waar fretten nogal last van kunnen hebben.